Başlarken

Başladım da ne yazacağımı bilmiyorum. Aslında ne yazmak istediğimi de bilmiyorum. Bazı zamanlar duygularım çok kabarıyor (tabi o an ne ile meşgulsem) kendi kendime kafamda evirip çevirip bir şeyler düşünüp duruyorum.Bunu yazıya dökmek belki daha iyi olur düşüncesi beni buralara kadar getirdi işte. Bu gün 29 Ekim CUMHURİYET'imizin 84. yıl dönümü, bu günü coşkuyla kutlamak içimden geldi gelmesine de ama nerede, bulunduğum yer bu işler için biraz zor. Sonra bu günün 35. yıldönümü geldi aklıma. Fatih semti, o zamanlar bu günkü gibi değil oraları, İstanbulun orta yeri bayram kutlamaları fener alayları hep arada olurdu. Ve biz Beylerbeyinden hiç zorlanmadan oralara gider kutlama yapar fener alaylarına katılırdık. Sonrada orada bulunan babamın çok samimi arkadaşı Refik amcalarda kalırdık, işte 35.yıl kutlamalarında yorgun argın fener alayını bitirip Refik amcalara kalmaya gittik. Sabah kalktığımız da kapı dışında bıraktığımız ayakkabılarımızın yok olduğunu gördük gülsek mi ağlasakmı bilemedik, tabi biz çocuk olarak işin dönüş kısmını bilemediğimiz için devamlı gülüyorduk kardeşlerimle. Ne oldu sonra ayağımıza kaldığımız evden uydurulan tellik ayakkabı ne bulduysak giydik ve evimize döndük. Ey gidi anılar ey anacığım babacığım ruhunuz şadolsun.