"Yasak" dediler, "suçumuz ne?" diye sorduk.
Meğer bazı yaramaz arkadaşlarımız cam kırıyorlarmış! da burada oyun oynamak yok artık diye oyun sahamıza yasak koymuşlar.
"Ama biz masumuz, yaramazlık yapan arkadaşlarımızı babasına şikayet edin, bize de sahamızı geri verin" diye ter ter tepindik, ağladık, bağırdık da deyim yerindeyse "nuh deyip peygamber demeyen" camı kırılmışlar inat ettiler.
Sonracıma araya büyükler (!) müyükler girdi de "Eh bari yaramazlık falan yapmazsanız bir- iki gün bekleyin sonra oynarsınız" diye güya söz verdiler.
Daha sonracıma mahallenin imparatoruna cızzz olunca ortalığı bir telaş aldı, bizi, sözü falan unuttular (!) mı? biz unuttuk mu sandılar? yani! belleğimizi dener gibi.
Yasak dediler "mırım-kırım" ettik ama dinledik.
"Söz" dediler, çocuklara söz demenin ne demek olduğunu öğreten tüm büyükler gibi sözlerini yerine getirmediler.
Eh!!! bize de oyun sahasına, yasakları delerek kırılan camlardan geçip girmek kaldı...
