
Yaşamın kıyısı denilen yer
Dünyaya gelme amacındaki vazifelerini yaptığına inandığında huzurlu...
Dünyaya gelme amacındaki vazifelerini yaptığına inandığında huzurlu...
Vazifelerinin karşıt görüş değerlerini düşündüğünde hüzünlü...
Üzdüklerim, kırdıklarım var mı? diye düşündüğünde dalgalı...
Üzüldüğün, kırıldığın anları düşündüğünde fırtınalı...
Daha yapmak istediklerini düşündüğünde telaşlı...
Sevdiklerinin varlığınla mutlu...
Kaybettiklerinin anılarıyla dolu dolu...
Keşkelerin, pişmanlıkların geride kalan sessizliğine iki damla yaşın esareti...
Her sabah güneşin doğuşu ilacının yanına umut azığı...
Ama illa ki!
Geçmişe arkanı dönemedi isen, sırtında taşıyabildiysen onca yılı...
Bedenin yorgun, yüreğin yorgun, ruhun yorgun hem de çok yorgun...
Geçmişe arkanı dönemedi isen, sırtında taşıyabildiysen onca yılı...
Bedenin yorgun, yüreğin yorgun, ruhun yorgun hem de çok yorgun...
İşte! öyle bir yerdir yaşamın kıyısı...