Küçücüktüm o karşımda bir dağ gibiydi, yetişemezdim ellerimi uzattım. Tutmadı ellerimi silkeledi attı.
Dargındı bana yaşam.
Umursamadım, güldüm geçtim aramız düzelir dedim. Düzelmedi, etrafında pervane misali döndüm, sana ışık olamam dedi.
Dargındı bana yaşam.
Boynumu büktüm yalvardım, gel barışalım dedim duymadı. Haykırdım, arkasına dönüp bakar sandım, bakmadı.
Dargındı bana yaşam.
Ağladım sızlandım, yakardım yapma etme eyleme dedim, oralı bile olmadı.
Dargındı bana yaşam.
Sana inat çok güzel şeyler soktum aramıza dayanamazsın artık dedim, güldü geçti.
Kandırmaya çalıştım. Yüreğimdeki fırtınayı gizlercesine güldüm, yüzüme yayılan tebessüm dudak kıvrımlarımda takılı kaldı, inandıramadım.
Dargındı bana yaşam.
Yoruldum artık gücüm kalmadı, sabrım tükendi, biraz anlayışlı ol yardım et bana dedim . 'benden ne istiyorsun ki ' der gibi anlamsız anlamsız yüzüme baktı.
Anladım ki barış istemiyordu, olmayacaktı.. Barış için yakarılarım varsa savaş içinde silah bulurum dedim. Hodri meydan dedi.
Şimdi artık savaşım yaşamla. Ne kadar sürer, kim galip gelir, pişman mı olur bilemem.
Yaşamın kıyısı böyle buyurdular da, o gücü nereden bulucak onuda ben bilemem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder