Pazar, Mayıs 06, 2012

İNSANLIK ADINA





BU GECE TÜM KAYBOLAN GERÇEK DEĞERLERİMİZİN YENİDEN VAROLMASINI DİLE(DİM)RİM...







Mallarımız arttı, keyfimiz azaldı.
Daha büyük evlerde, ama daha küçük ailelerle y...aşıyoruz.
Konforumuz arttı ama zamanımız daraldı.
Diplomamız bol ama sağduyumuz az.
Uzmanlıklar arttı ama sorunlar çoğaldı.
İlaçlar çoğaldı, hastalıklar arttı.
Çok para harcıyoruz ama az gülüyoruz.
Akşam geç yatıyor, sabah yorgun kalkıyoruz.
Az kitap okuyor, çok televizyon seyrediyoruz.
Çok konuşuyor ama az gönül veriyor ve bol yalan söylüyoruz.
Para kazanmayı öğrendik ama yuva kurmayı beceremedik.
Aya kadar gidip dönmeyi biliyoruz ama komşumuza uğramak için karşı sokağa geçmiyoruz.
Uzaya ulaştık ama kendi iç derinliklerimizden habersiziz.
Havayı temizledik ama ruhları kirlettik.
Atomu parçaladık, önyargımızı yıkamadık.
Çok yazıyor ama az gelişiyoruz.
Daha çok plan yapıyor ama daha az sonuç alıyoruz.
Acele etmeyi öğrendik ama sabırlı olmayı asla.
Gelirimiz arttı, karakterimiz zayıfladı.
Tanıdıklar çoğaldı ama dostlar eksildi.
Çabalar arttı ama mutluluklar azaldı.
Daha mutlu olmak için somurtarak çalışıyoruz.
Varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik.
Ve
Nihayet: hayata yıllar ekledik, yıllara hayat katamadık...

Alıntıdır.



16 yorum:

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Çok güzelmiş canım Nur'um benim, güzel arkadaşım ...

Asuman Yelen dedi ki...

Bakıyoruz da görmiyoruz. Evinin önünden geçiyor, hatta kendimizi gizleyerek camından içeri bakıyoruz (merak bu)
ama kapısını tıklamak, hatır sormak zul geliyor.Artık herkesin psıkoloğu var ve hepsi de ağız birliği etmiş, "derdi varsa kaç,sakın dinleme olur olmaz hep kahkaha at" diyor. Bir kaç sene daha bu gereksiz,yararsız robot yaşamımızı sürdürme şansı kazanabilmek için.
Yazı çok, saptamalar da doğru ama iş uygulamaya gelince...
Sağol Nur' cum. Okumamızı sağladığın için.
İyi Pazarlar canım...

Başak dedi ki...

Yazıdaki tüm dileklerin gerçekleşmesi dilegiyle..Blogumun adı değişti buradan takip edebilirsiniz. sevgiler.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Hem Özlemsin hem özelsin:)
Bende seni çok seviyorum.

Asucum,
canım arkadaşım dediklerini çok iyi anlıyorum öyle bir çarkın içindeyiz ki! bizde ister istemez içinde eziliyoruz. Bir satır da ben ilave etmek istemiştim aslında ama yazıyı bozmak istemedim.
"almayı o kadar benimsedik ki vermenin ne olduğunu unuttuk."

Sevgili Başak,
seninde tüm dileklerin gerçekleşsin, blogunun adı değişsede buralarda olduğum müddetçe dostlrı takip ediyorum canım:)

zeynep dedi ki...

Çok güzel bir alıntı , maalesef hepsi gerçek .
Varlığımızı arttırdık ama değerlerimizi yitirdik ...
Umarım dileğin kabul olur , gerçek değerlerimiz yeniden varolur .
Sevgiler.

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Alıntı yazının belleğimde canlandırdığı eski güzel günlerin hatırına ne çok şeyi ıskalar olduğumu(zu)-unuttuğumuzu- bir kez daha hatırladım. O günlere kısa bir yolculuğa çıkardığınız ve düşündürdüğünüz için teşekkür eder, iyi pazarlar dilerim.

Esin Bozdemir dedi ki...

Sevgili Nur Hanım,

Çok yerinde tespitler yapılmış bir yazı!..Peki çözüm ne olmalı?

Emperyalizm ve kapitalizmin dayattığı yaşam modelleri tüm bu sayılanları tetikliyor!..gelişen teknolojinin nimetlerinden hepimiz faydalanıyoruz fazlası ile!..seçenekler çok tercihler önemli!..işte o tercihlerde yanılgıya düşüyoruz!.daha fazla daha fazla istiyoruz!..tatminsizce!.çünkü yenilikler cezbediyor!tüketim politikalarının o albenili tuzağına hemen kapılıyoruz!

araştıran, acaba diyerek sorgulayan olmadıkça!..derinlemesine düşünüp iyi analiz etmedikçe!..daha da çok yaşanacak sanırım tüm bunlar..

niceliğe aldanıp nitelikli olanı ıskalıyoruz!..

Teşekkürler, iyi pazarlar dilerim..
Sevgilerimle.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Zeynepcim,
umarım canım, ama sadece umut etmek yetmediğinide biliyorum:(

Bizlerin yaşadığı güzellikleri gelecek nesillerinde yaşamalarını çok istiyorum Sevgili Mehmet, biz şanslımıydık yoksa şimdi şanlı olduklarına inananlarmı bilmiyorum.
Ben teşekkür ederim.

Sevgili Esmircim,
içimi o kadar güzel aktarmışsın ki!
renkli dünyanın cazibesine koşarken ayaklarımızın altında ezilenlerden haberimiz yok maalesef. Eğitimini almadan sahip olduklarımız bizi ahtopotun kolları gibi sardığının farkında bile değiliz.
İyi bir hafta dilerim canım.

Adsız dedi ki...

Nur ablam sağol paylaştığın için.düşünülmesi gereken çok dersler saklı olan bir yazı.

hüznün tadı dedi ki...

Banada bu sözler çocukluğumda ne kadar az şeylerle mutlu olabildiğimi şlimdi ise sahip olduğum daha çok şeye rağmen zor mutlu olduğumu hatırlattı.

A-H dedi ki...

Fotografin guzelligine takildi ilk basta gozum sonradan kendimi yazinin icine dusmus buldum.
Harika bir paylasim tesekkurler. Umarim bunlarin farkina varip tersine cevirebiliriz biran once.

noyumberry dedi ki...

Hepsi çok doğru,ne güzel bir paylaşım olmuş..
Gerçek değerlerin kaybolmaması dileğimle :)
Sevgiler Nur abla..

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Sanemcimü
çok teşekkür ederim canım.

Mihribancım,
ister istemez nasıl geçmişe gidiyoruz dimi? canım. Şimdilerde mutluluk hariç herşeyimiz var:(

Sevgili A-H
Umarım canım amafarkında olup tersine çevirme dersen maalesef, çarkın içine girince zor canım.

Tülaycım,
gerçek değerlerin kaybolmaması dileğimle, teşekkürler canım.

Sevgilerimle,

Adsız dedi ki...

Sevgili Nur
hosbuldum, nazik ziyaretin icin cok tesekkurler.

Hatice
( HN Pottery )

Defne Soysal dedi ki...

Tam da benim duygularıma dokunan bir yazı dedim okudukça. Bir satır da benden,
İnsan gibi yaşayalım diye insan olmayı unuttuk.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Sevgili Hatice
çooook sevindim:))

Sevgili Defne,
çok güzel bir satır, mükemmel...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...