Pazar, Nisan 06, 2014

İMZA : BEN



"Altı yaşımda damda mahsur kalan bir kediyi kurtarmak için tırmandığım yerden bir eczanenin arka odasında gözlerimi açtığımda, kendimi değil kediyi sormuştum da "Bırak şimdi kediyi önce kendi bacağını düşün" demiştin. Bilememiştin, acımı kendime saklayarak olası bir yasakla karşı karşıya kalmamaktı düşündüğüm. Bedenimin acısına yenik düşseydim, belki de bahçedeki çok sevdiğim o dama çıkamazdım bir daha..."


Kime mi yazdım? Tamamı kitapta


"İMZA.KIZIN" ile çıkmıştık yola, tam 114 kadındık, çoğaldık 154 kadın olduk.
Ben, arada yokuşu ağır çıktığım için  "İMZA:KARIN"  kitabına iki satır yazmaya yetişemedim, isterdim, olmadı işte.
Oysa 42 yıllık eşime bir mektup yazıp onu ondan daha iyi tanıdığımı anlatmak isterdim.

"İMZA:BEN" 154 kadının (kitabı okumadan kime yazdıklarını bilmediğimiz) mektuplardan derlenen bir kitap.

Kitabı aldığımızda hem değişik duyguların bulunduğu yürekleri okuma fırsatını bulacağız hem de görme özürlü kardeşlerimize bir katkıda bulunacağız.
Yine bir sosyal sorumluluğa hizmet edecek kitap bu kez Türgök (Türkiye Görme Özürlüler Kitaplığı) yararına satılacaktır.

Diyeceğim artık kadınlar konuşuyor. Duygularını,acılarını,sevinçlerini,sevgilerini ve içinde kalmış söylemek isteyip de söyleyemediklerini satırlara dökerek kitaba dönüştürüyor.

Biz, kadınları bu yönde yüreklendiren üç sevgi dolu, başarılı ve mücadeleci  kadına borçluyuz.

Sevgili Selgin,Esra.Banu,
içinde duygularımın bulunduğu satırları kitap olarak kütüphanemde gördüğüm için size bir kez daha teşekkür ederim.



Hayatınızda son söz söylemek isteseniz kime, ne derdiniz? 

Farklı sosyokültürel yapılardan kadınlar, hayatlarındaki ilk erkek olan babalarına yazdılar önce mektuplarını. Tüm söylemek istediklerini bu mektuplarda dile getirdiler. Sonrasında kız çocukları büyüdü ve karşılarına çıkan diğer erkeklere, eşlerine, sevgililerine, beyaz atlı prenslerine döktüler içlerini. Son olarak da "İmza: Ben" ile hayatta son söz olarak kime neyi söylemek istediklerini dile getirdiler. Kimi kendine, kimi geçmişine, kimi hastalığına, kimi hiç doğmayacak çocuğuna… Kolektif mektuplardan oluşan üçlemenin son kitabı "İmza: Ben" ile hiç tanımadığınız ya da çok yakından tanıdığınız kişilerin dünyalarına farklı bir gözle bakacak, belki de her bir mektupta kendinizi bulacaksınız.

(Tanıtım Bülteninden)




20 yorum:

Asuman Yelen dedi ki...

Bak çok merak ettim şimdi devamını...
Umarım yarın kitaplarım gelir de okuyup gideririm bu kedili serüvenle başlayan öyküyle ilgili merakımı.
Bu arada şu cümlene kesinlikle katılıyor, altını çiziyorum.


"Sevgili Selgin,Esra.Banu,
içinde duygularımın bulunduğu satırları kitap olarak kütüphanemde gördüğüm için size bir kez daha teşekkür ederim."

Kitabımız hayırlı olsun. Uğur getirsin bizlere.

İyi haftalar Nur' cum...

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Bende senin yazını çok merak ediyorum :)
İnşallah canım uğur getirir, devamı gelir,
sana da iyi haftalar canım.

Hanife Mert dedi ki...

Çok ilginç bir çalışma. Daha önce duymamıştık. Kitabı listeme aldım Nur Hanım. Paylaşımınız için teşekkür ediyorum.
Sevgiler,
güzel gönlünüzce bir hafta diliyorum.

hüznün tadı dedi ki...

Anneciğine yazdığını tahmin ediyorum Nur.

Sevginin Ruhu dedi ki...

Bende merak ettim sonunu. Okunacaklar listeme aldım.
Sevgiler.

Adsız dedi ki...

Hayırlı,uğurlu olsun kitabınız Nur ablacım.Yolu açık olsun.Daha nice kitaplara.Çok ama çok mutlu oldum kendim yazmışım gibi.Sevgilerimle.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Sevgili Hanife,
İlk yola çıkış neredeyse iki yıla dayandı :)
Sonuçta İmza adı altında 3. kitap çıktı. Bu çok güzel bir dayanışma ve değerli önderlerle çok güzel bir yol oldu. Eğer önceki kitapları okumadı isen okumanı tavsiye ederim. İnan tek bir romandan fazlası var içinde.

Mihribancım,
teşekkürler canım, beni tanımış olmandan mutluluk duydum.

Sevgicim,
teşekkürler canım, oku, çok duyguların bulunduğu bir çalışma.

Sanemcim,
biliyorum canım, biliyorum. Çok teşekkür ederim.

Sevgiler...

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Ve ben bu etkinliği kaçırdım Nurum. Öyle üzgünüm ki bu yüzden neyse ben de sizin yazdıklarnızı okuyacağım.
Sevgiler :)

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Özlemim,
canım benim, nasıl kaçırdık seni ya, düşünemedim, ısrar ederdim bilseydim.
Neyse inşallah başka kitap olur da o zaman bırakmam seni oralarda :)

gonca keskin dedi ki...

Yazdıklarınızı okuyup öyle yorum yazmalıydım ,dayanamadım ,merak ediyorum çok..okuyup yine geleceğim , bu projede yer almak hep birlikte çoğalmak çok güzeldi :)

Arzu Sarıyer dedi ki...

Sevgili Nur katılıyorum güzel duygu ve düşüncelerine ve de kutluyorum.Yine beraberce aynı gitabın yolcusu olmak çok güzel...Bizi buluşturanlara ne kadar teşekkür etsek az gelecektir.Sevgiler.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Sevgili Gonca,
Gerçekten böyle bir projede birlikte olmak çok güzel, merak hepimizde var birlikte okuyacağız.

Sevgili Arzu,
Evet arkadaşım bizi buluşturanlara teşekkürümüz çok olmalı. Güzel proje, acaba devamı gelir mi?
İnşallah diyelim, bir de artık bolglarımıza hız versek sanki daha birlikte oluyoruz.
Sevgiler...

Güngör Ekinci Saglik dedi ki...

Kitapda sizinde yaziniz oldugunu simdi ogrendim. Benim kitabim henuz gelmedi ama dort gozle ve merakla gelmesini bekliyorum. Ayrica mektubunuzun devamini da çok merak ettim.
sevgiler...

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Sevgili Güngör,
ne mutlu bana ki seven sevilen dostlarla aynı kitapta bir kez daha buluşuyorum. Sanırım en değerli kitaplarım bu kitaplar olacak. Unutmadığım dostlarımı her zaman anmak için.
Sevgiler.

MAVİANNE dedi ki...

tebrik ediyorum
aynı kitapta olmak çok güzel
yolun sonu hepimiz için kazançla kapanır inşallah
güçlü kişiliğini okumak bana güç verdi
ellerine emeğine sağlık
sevgiler

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Çok teşekkür ederim Mavianne,
yorumundan kitabı okuduğunu anladım.
Ben daha elime alıp okuma fırsatım olmadı. Tüm blog dostlarımla aynı kitabı paylaşmak çok güzeldi.
Sevgiler...

MAVİANNE dedi ki...

okudum hepsi birbirinden özel bence mektupların
tekrar tebrikler

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Teşekkür ederim Mavianne,
benim içinde öyle hepsi birbirinden özel ve güzel.
Tebrikler

MAVİANNE dedi ki...

çok güzeldi seni görmek
hala üzülüyorum fotoğraf çektirmediğimiz için ankaraya gel imzaya
sevgiler

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Maviannem emin ol bende hem seni tanıdığıma çok sevindim hem de çok sohbete kalamadığımıza çok üzüldüm ayrıca fotoğraflarda olmadığımızıda görünce :(
Neyse inşallah bir daha görüşme imkanımız olur. Ankaraya gelme konusunda bir şey diyemem, bakalım ama gelmeyi düşünürsem ilk sana haber vereceğim.
Seni sevdim :))

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...