ÜÇ YIL...

Zaman olmasaydı yada yaşamımızı parselleyen takvimleri icat etmeseydik, devamlı kaçan akrebi bıkmadan kovalayan yelkovanı saat adı altında duvarlarımıza asıp kendimizi kendimize esir etmeseydik ne olurdu? Dün, beş yıl evvel, 2010 yılı, yarın, gelecek yaz gibi kavramlar da olmazdı. Yada eskiyen hiç bir şey olmaz her şey yeni kalırdı. Bir yerde değişimin ifadesidir zaman. Uzayan saçlarımız, tırnaklarımız, doğumdan itibaren büyüme hızımın, ağaçların büyümeleri, fidelerin değişimi gibi...

Matematikcilere göre 4. boyut, fizikcilere göre iki hareket arasındaki geçen süre. "Zaman" ve "süre" eş anlamlı olduğuna göre zamanı zamanla tanımlamak kısır döngü gibi bir şey bana göre. O halde diyelim ki nefes alışla veriş arasıdır zaman. Ne dünü vardır ne de yarını, zaman yaşadığımız an'dır...

Desek de! geçmiş zaman da yaşamımızın vazgeçilmez en değerli şeyidir.

Zaman nasıl da hızla akıp gidiyor, dolu dolu tam üç yıl geçmiş aradan.

Üç yıl önce bugün açmıştım blogumu, birkaç gün bakıştık karşılıklı. Ne yazacaktım? Aslında yazmak istediğim çok şey vardı ve hepsi aynı anda hücum etmişti aklıma, çekip çıkaramıyor ayıramıyordum kelimeleri birbirinden. Günlük yazmayacaktım bu kesindi, çocukluğumda bile günlüğümü haftalık tutardım.
Yazmak istediklerim gelecekte okunup geçmişten esintiler bulunsun istedim. Torunlarım okursa beni daha iyi tanısınlar istedim. Bana ait anılarımı yükümü hafifletmek için benden çıkıp paylaşım bulsun istedim ve içimden ne geliyorsa onu yazmak istedim. Bana ait bir odaydı burası içinde kendime olan saygı sınırlarımı aşmadığım müddetçe istediğimi yapabileceğim bir oda...

İlk postumu 29 Ekim 2007 tarihinde yayımladım, ürkekce birkaç satır karalamış, kendimi yazacaklarıma hazırlamaya çalışmıştım. Bu arada daha önceden okumaya başlamış olduğum blogları geziyor, okuyor ama yorum bırakamıyordum. "Yemek vakti başkasının evine gidilmez" söylemleriyle büyütülen bizler bloglara yorum bırakmamı engelliyordu. Daha sonra beni bulan dostlarım, yazılarından etkilenerek benim bulduğum dostlarım oldu. Türkiye'den ve Dünya'nın birçok köşesinden. Aradaki mesafeler satırlarda kısalıyor ama satırlar uzak mesafelere ulaşıyordu...

Çok güzel ilişkiler, düzeyli yazışmalar, sarsılmayacak dostluklar, paylaşılan acılar, güzelliklere katılımlar, tasarımlara hayranlıklar, damak tadıma sofralar, kitaplar, kültür sanat ve güzeller güzelleri bebeklerle dolu koskoca bir dünya buldum. Bu renkli dünyada mutlu oldum. Bazen ağladım, bazen güldüm. Yorumlar buram buram sevgi kokuyor, içimdeki sevgi selini yaptığım yorumlara ulaştırıyordum...

Üç yıl ve 201 post, yaklaşık her hafta bir post olması çocukluğumun anısı gibi.

Daha yazarmıyım? yada ne kadar daha yazarım? bilmiyorum ama seni seviyorum dünlük. Doğum günümüz kutlu olsun...