BAŞLIKSIZLIK

Artık iyicene inanmaya başladım, hepimizin alnında aptal damgası var da! bizler bilmiyoruz. Herkes karşısındakine baktığında bu damgayı görüyor ama aynaya baktığında kendi alnındakini görmüyor. Karşısındakini aptal zannedip kandırmaya çalışanlar, kendisini aptal görüp de kandırmaya çalışıldığının farkında bile değiller. (Şuraya istisnalar kaideyi bazmaz diyelim de ayıp olmasın.) İnsan kendi kendisinin aynasıdır demişler ya büyüklerimiz, doğru demişler geçmiş zaman için ama bugünleri görselerdi böyle ulvi bir sözü söylemezlerdi sanırım...

Eşlimle bir yere gitmemiz için taksiye bindiğimizde söz trafikten benzine kaydı ve eşimin "benzin de 4 lirayı geçti hacım" demesi üzerine sürücü hacımız "bana ne arabası olan düşünsün" demez mi? Dilimi tatamayan ben "ne yani siz su mu yakıyorsunuz?" dediğimde hacım pişkin pişkin sırıtıp, o alnımızda ki aptal damgasına bakıp "benimkini yolcular ödüyor" dedi ve çıktı işin içinden. Sürücüler hep bu alnımdaki damgayı görüyor nedense, çoğu kez bana gece tarifesi açarlar, hatta bir keresinde 50 lira verdiğimde elçabukluğu ile parayı değiştirip 5 lira verdin diye iddia eden bile oldu. Hesap kitap konusunda çok iyi olduğumu bilen ben tereddüt bile etmedim ama ne kadar diretsem nafile, "yavuz hırsız evsahibini bastırır" misali "aman" dedim. Şimdilerde zaten "yavuz hırsız ev sahibini bastırır" modası da var ya! yavuz olan kazanıyor...

Alışveriş için markete girdiğimizde promosyon reyonları vardır hani koca afişler bastırırlar, sarı etiket koyarlar, işte ayrıcalıklıdır promosyon yaptıkları ürünler. (Bu ürünler aslında ya tarihi geçmiştir yada geçmek üzeredir.) İhtiyacımız olan ürünlere hevesle yaklaşır toplarız sepetimize, promosyonu olmayan ihtiyaçları da alırız yanısıra. Eh! ev ihtiyacı, bitmiyor ki zaten. Kasaya geldiğimizde, eğer barkot etiketi okuyan ekrandan gözümüzü ayırırsak yandık. Çünki reyon etiketi ile kasa bilgisayar etiketi aynı değildir. Çoğu kişi ekrana bakmaz, bakamaz aceledir kasadakinin işi, sırada bekleyen vardır, kart çekimi falan filan. Çoğu markette, çok ürünler reyon fiyatı ile kasa fiyatı tutmaz, her nedense kasa fiyatı daima daha fazladır.
Hepimiz evimize ambalajlı ürün alırız, bir kg.lık ya üç kg.lık yada çeşitli ve yine hepimiz biliriz ki aldığımız ürünü tartsak belirtilen kg.da değildir. Kime, nereye, nasıl müracaat edelim bilsek de sonunun olmadığını da biliriz. Hadi ambalajlı ürün olmasın ekmeğimiz bile eksik gramajlıdır, pazardan aldığımız sebzemiz meyvemiz de.
Ben çöplerimi ayrıştırırım ama cam,kağıt,pet olarak ayırmam da hepsini aynı torbaya koyarım. Çöp toplayan gelir açar benim poşeti alır içindeki camı yada topladığı başka geri dönüşümü, geri kalanı döker açıkcana çöpe. İyide be çocuğum işine yaramayanı niye çöpe açıpta dökersin, sende mi alnımı okuyorsun?

Akşamları otururuz tv. karşısına dizimiz vardır seyredeceğiz. Eskiden soba üzerinde kestane yapardık, şimdi böyle bir lüksümüz olmadığı için dizilerle eğlenmeye çalışıyoruz. Dizi ilk yayına başladığında iyi gider, iki-üç hafta, yazarı da iyidir seyredilir deriz, ya sonrası! Bir sokağın başındadır kızcağız, sonra yürümeye başlar gideceği 100 metre falan, aman allahım! üç hafta, beş hafta yolun sonu gelmiyor birtürlü, üşümüştür hırka giymeye kalkar, yok anam yaz gelir daha hırkaya bile ulaşamaz. Eee seyretme, tamam seyretmeyeyim de bu seyredenlerin gerçeğini değiştirmiyor ki! Hani o alnımızdaki varya 15 dakika dizi, 25 dakika reklam, üç haftada yürünen bir sokak la istemesekte "biz sizi öyle görüyoruz" denmekte.
Hele ki tartışma programları, tartışılmayan-kavga etmeyi sağlayan programlara dönüştürüldü. Yapımcılar kim kimle iyi kavga eder onları arayıp buluyor (tabi reyting uğruna) bizi de tartışma programı izlediğimizi izliyoruz sanıyorlar. Hani alnımızdakinden ötürü.
Ne yazık ki! bu örnekler istediğimiz kadar çoğaltılabilinir.

Aslında herkes herkesi kandırdığını sanırken, kimse kimseyi kandıramadığının farkında bile değil. Neden?
Yumurta azmı yiyoruz acaba? yani protein açısından...