Pazartesi, Ekim 29, 2007

Başlarken

Başladım da ne yazacağımı bilmiyorum. Aslında ne yazmak istediğimi de bilmiyorum. Bazı zamanlar duygularım çok kabarıyor (tabi o an ne ile meşgulsem) kendi kendime kafamda evirip çevirip bir şeyler düşünüp duruyorum.Bunu yazıya dökmek belki daha iyi olur düşüncesi beni buralara kadar getirdi işte. Bu gün 29 Ekim CUMHURİYET'imizin 84. yıl dönümü, bu günü coşkuyla kutlamak içimden geldi gelmesine de ama nerede, bulunduğum yer bu işler için biraz zor. Sonra bu günün 35. yıldönümü geldi aklıma. Fatih semti, o zamanlar bu günkü gibi değil oraları, İstanbulun orta yeri bayram kutlamaları fener alayları hep arada olurdu. Ve biz Beylerbeyinden hiç zorlanmadan oralara gider kutlama yapar fener alaylarına katılırdık. Sonrada orada bulunan babamın çok samimi arkadaşı Refik amcalarda kalırdık, işte 35.yıl kutlamalarında yorgun argın fener alayını bitirip Refik amcalara kalmaya gittik. Sabah kalktığımız da kapı dışında bıraktığımız ayakkabılarımızın yok olduğunu gördük gülsek mi ağlasakmı bilemedik, tabi biz çocuk olarak işin dönüş kısmını bilemediğimiz için devamlı gülüyorduk kardeşlerimle. Ne oldu sonra ayağımıza kaldığımız evden uydurulan tellik ayakkabı ne bulduysak giydik ve evimize döndük. Ey gidi anılar ey anacığım babacığım ruhunuz şadolsun.

5 yorum:

Geveze Kalem dedi ki...

Canım annem, Hoşgeldin!:)
Zaten hep yanıbaşımızdasın, ihtiyacımız olduğu her yerdesin ama seni burada da yanımızda görmek öyle güzel ki:)
Her zaman olduğu gibi takipçinim. Sen yaz, biz okuyalım. Bilmediklerimizi öğrenip, bilip de unuttuklarımızı hatırlayalım...
Barış'ın annesinin kalemi, kendi annesinin kalemini okumayı sabırsızlıkla bekliyor..:))

sibel dedi ki...

annem,
hep aklimdaydi, su eski hikayelerini bir kenarlara yazmana yardimci olmak. bak ne guzel oldu su blog isi. ben taaa balkanlardan buralara gelen hikayeleri de okumak istiyorum yalniz.
cok optum.

Recep Hilmi TUFAN | rehitu.com dedi ki...

Eskilerin hikâyelerini, anılarını dinlemek çok hoşuma gider. Hep biz gençlere bir şeyler katar. Ayrıca yandaki İtalyanca şarkının fonu da çok güzelmiş.

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Hoşgeldin Recep,
Eskinin hikayelerini arıyorsan bazı yazılarda bu blokta bulursun.
Sanırım buraya Nostalji Dilek'ten dolanarak geldin.
Benim en küçük okuyucum oldun sanırım.
Sevgilerle

Recep Hilmi TUFAN | rehitu.com dedi ki...

Hoşbulduk efendim. Nereden geldiğimi ben de unuttum :) Keyifle okunacak şeyler olduğuna eminim. Saygılarımla...

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...