HATA ve AFFETMEK çok güçlü iki kelime.
Dans ederken, figürler arası bir hata yapıp kavalyesinin ayağına basmak ve sonra "affedersin" demek kadar da kolay değildir açıklaması.
Bilerek yada bilmeyerek yapılan hata, yaşam üzerinde kapanmayacak yaralar açıyorsa, kendinden başkalarının yaşamlarını sarsıyorsa dahası yok ediyorsa bunun affı olamaz!
Affetmek büyüklük olsa bile, hata yapılması ne kadar kolay ise o denli çok zordur affetmek.
Düşüncesini özgürcene söyleyenlerin, yıllarca parmaklıklar arkasında kalıp yok olmalarına karşın, onlarca çocuğa tecavüz edip yaşamdan koparanların
affedildiği bir dünyada, bu kelimelerin bana çağırışımlarından kopup, dört satır mısra ile kaçmak istedim.
Affola!
Gözlerimin hatasıydı seni ilk görmeleri
Ayaklarımın hatasıydı sana ilk gelmeleri
Ellerimin hatasıydı sana ilk dokunuşları
Yüreğimin hatasıydı seni ilk sevmesi
Boynuma taktığım hata zincirinin ilk halkasıydın sen
Affetmedin ne bu hataları ne beni
Ne de ben kendi kendimi
Bu şiir bir dost, bir arkadaşıma ithafımdır.
16 yorum:
ne güzel yazmışsınız yine.. bu oyunu seviyorum ama ilk kez böylesine yaralandım yazarken...Yaralanmadım da çoktan kabuk tutmuş ve iyileşmekte olan bir yaradan kan sızdı biraz..Yani darbe aldı yaram... Affetmek büyüklüktür derler ya...Öyle mi gerçekten acaba? YOksa birilerini sadece kendi içimizdeki birikimleri üst üste koymamak adına mı affediyoruz..Birikmemek için;yüreğimizi bir çöp eve dönüştürmemek için... Annem bana kızar bazen; şu yada bu şekilde affettiğimde bende iz bırakan birini..Neden der,sana bunca şeyi yapan birini nasıl olur da hiç bişey olmamış gibi affedebilirsin...İyi de ben de o insana karşı hata yapmış olabilirim belki...Affetmek konusunda tek taraflı bakmamak lazım olaylara.. ,,,,,,,
Yine çok güzel özetlemişsiniz...Sevgiler...
Sevgili Tubikko,
Yorumunda yazın kadar iç sızlatıyor. Ben bu kelimeden kaçtım, çünkü af sadece yüzeyseldir. Affettim dersin, belkide gerçekten affeder insan, peki yüreğini kendine şeffaf olarak açarsa ve affettiğini sandığı şeylerin orada hala dipdiri olarak görürse?
Af değersiz bulduğun kişi yada hatalarındır. İnsan çok değer verdiklerini sadece affettim zanneder.
Tabi seninde dediğin gibi tek taraflı değildir hatalar, işte bu en büyük düşünce ve saygıdır. Keşke herkez sadece kendine yapılan hataları değilde,"acaba" diye hata yaptığını düşünebilse.
Yine de sevgi en büyük duygudur ve arkasında çok şeyi saklıyabilir.
Sevgilerimle,
merhaba cnm ilk defa bir yazını okudum ve çok etkilendim açıkcası.
keşke böyle bi kelime bulmasaydım.
SEVGILI NUR MERHABA,
UZUN ZAMANDIR ARKADASLARIMI ZIYARET EDEMEDIM, FAKAT YAZDIGIN BIRBIRINDEN GUZEL YORUMLARINI OKUDUM, OKUDUKCA COK MUTLU OLDUM CANIM, COK TESEKKUR EDERIM.
NURCUM BU NE GUZEL BIR SIIR BOYLE, EMINIM HER OKUYAN KENDINE BIRAZ PAY CIKARIYORDUR, TESEKKURLER PAYLASTIGIN ICIN.
FUREYA NIN HAYATINI ANLATAN KITABI BIR ARKADAS DAHA TAVSIYE ETMISTI, BEN SADECE FUREYA NIN HAYATININ OZETINI SOYLE BIR BIRYERDEN OKUMUSTUM, SANIRIM TR. YE GELINCE BU KITABI ALMAK SART OLDU.
SAGLIKLI NESELI VE HUZURLU GUNLER DILERIM, SEVGILER...
yine çıplak gerçekleri bir iki kelimeyle gözler önüne sermiş, muhteşem bir şiirler noktalamışsınız..
Çok zor değl mi gerçekten. Affetmek, affedilebilmek. Kendini affetmek... Gerçekten hepsi başka başka zorluyor ve yaralıyor insanı. Şiir harika olmuş yine. Kaleminiz dert görmesin.
suanda burda sessızce aglamak ısterdım..oyle suclu, oyle pısman, oyle kızgın, oyle kacasım varken okudum bu satırları..
sevgıler..
Tubikkodan sonra okudum sizi,hala kendime gelememişken,saygının bile affedemiyeceği duyguları örtbas edemiyeceğimi anladım..
Nedense...
saygılar..
TüTü
Hislerim ve ben
Hoşgeldin,senin söylediğin kelime aslında çok güzel ben sadece kaçmak istedim
yaşamımda çok zorlandığım kelimelerdi bunlar.
sevgiler
Hatice,
yoğunluğunu biliyorum ama uğraşılarına değiyor gördüm
Sevgiler,
Ebru,
Güzel sözlerin için çok teşekkür ederim.
Sevgiler,
İncegül,
Çok teşekkür ederim. Affetmek gerçekten çok zor, bilmiyorum bu belkide sadece bana göredir.
Berrin,
Zor bir zamanda konuk olduğun için üzgünüm,
Sevgiler,
Tütü,
Yorumunu anlıyamadım, açarsan sevinirim.
Sevgiler
Merhaba, yazilariniz cok derin, hassas. Sizi linklerime eklemek isterim. Bu arada sayfanizda gordugum cocuk istismari ile ilgili banner i ben de ekledim sayfama. Iyi gunler.
Hoşgeldin Sevgi,
Mutluluk getirdin, link için teşekkür ederim, bende de çoktandır fovorilerimdesin.
Sevgiler,
Şiir sanki bana ithafen yazılmış gibiydi...Kendi kendini bir affetse insan... gerisi boş
Sevgili nur;Affedemeyeceğim bir şey yok gibi düşünürken,"onlarca çocuğa tecavüz edip yaşamdan koparanları" nasıl hatırlamamışım?Onlara karşı içimden bir kin ve duman yükseldi inan.Hakikatte ne sen ne de ben kalır diyor ya mutasavvuflar ben o okulda olmamama rağmen tecavüzü yapan da tecavüz edilen de ben olup suya batırılan kızgın demir gibi cozladım.
sevgin hiç eksilmesin dilerim.
Siir harika ama tum yazidan sizan bir burukluk, bir aci var... dunya, insanlarin hayatlarinin yolunu degistirecek hatalardan arinsa ne farkli olurdu...
"Kendini affetmeden yaşamak" fikri bile sarsıyor beni, hele böyle bir hataya düşmek düşüncesi... Ben bu satırlarda çok hüzünlendim yine.
Artık gülümsetecek bir şeyler yazalım.
Bende "af" kelimesinden kaçarım..Hoşgörü gösterdikçe af yerine geçtiği zannedildi hep..
Saygı duyduğum insanı bile affedemiyecek kadar katılaştığımı belirtmiştim..Ama kargacık burgacık yazdığım için anlamanızı zorlaştırdım..
Sevgiyle..
TüTü
Yorum Gönder